Bradykinesie

Bradykinesie is een medisch begrip dat 'traagheid van beweging' betekent. Het is een van de belangrijkste kenmerken van de ziekte van Parkinson. Mensen met bradykinesie merken dat hun bewegingen langzamer en minder vloeiend worden, wat dagelijkse activiteiten bemoeilijkt.

Oorzaken van bradykinesie

Bradykinesie wordt voornamelijk veroorzaakt door een tekort aan dopamine in de hersenen. Dopamine is een neurotransmitter die essentieel is voor het coördineren van bewegingen. Bij de ziekte van Parkinson sterven de dopamineproducerende cellen in de hersenen geleidelijk af, wat leidt tot symptomen zoals bradykinesie, maar ook akinesie en hypokinesie.

Gevolgen van bradykinesie

Bradykinesie uit zich op verschillende manieren, waaronder:

• Verminderde automatische bewegingen: zoals minder vaak knipperen met de ogen of een verminderde armzwaai tijdens het lopen.
• Moeite met het initiëren van bewegingen: bijvoorbeeld moeite met opstaan uit een stoel.
• Algemene traagheid in fysieke handelingen: waardoor dagelijkse taken meer tijd en moeite kosten.
• Afname van gezichtsuitdrukkingen: wat kan leiden tot een minder expressief gezicht.
• Spraak- en slikproblemen: praten en eten gaan hierdoor moeilijker en de kans op verslikken neemt toe.

Behandeling van bradykinesie

De behandeling van bradykinesie richt zich op het verhogen van de dopaminespiegel in de hersenen en het verbeteren van de motorische functies. Medicatie speelt hierbij een centrale rol, met levodopa als de meest voorgeschreven behandeling.

Naast medicatie kunnen fysiotherapie en ergotherapie bijdragen aan het verbeteren van mobiliteit en het vergemakkelijken van dagelijkse activiteiten met of zonder gebruik van hulpmiddelen. Een logopedist behandelt eventuele spraak- en slikproblemen.

In sommige gevallen wordt diepe hersenstimulatie (DBS) overwogen. Dit is een chirurgische ingreep waarbij elektroden in specifieke hersengebieden worden geplaatst om de symptomen te verminderen.

Tips voor het omgaan met bradykinesie

Naast medische behandelingen kunnen de volgende strategieën helpen:

• Structuur en planning: Het inplannen van voldoende tijd voor activiteiten om gehaastheid en stress te voorkomen.
• Regelmatige lichaamsbeweging: Activiteiten zoals wandelen, zwemmen, boksen of tai chi kunnen de bewegingsvrijheid bevorderen.
• Gebruik van hulpmiddelen: Aanpassingen in huis en het gebruik van speciale hulpmiddelen kunnen dagelijkse taken vergemakkelijken.
• Ondersteuning zoeken: Het deelnemen aan steungroepen of het inschakelen van professionele hulp kan emotionele en praktische steun bieden.

Deel dit artikel:

Gerelateerde onderwerpen

Verklarende woordenlijst

• Ader
• Akinesie
• Anterior en posterior
• Verklarende woordenlijst
• Conservatief of operatief
• Craniaal en caudaal
• Curatief of palliatief
• Hypokinesie
• Lateraal en mediaal
• Morbiditeit, multimorbiditeit en comorbiditeit
• Progressief en regressief
• Proximaal en distaal
• Ventraal en dorsaal

Bekijk hier alle onderwerpen.