Gebroken scheenbeen
Tibiafractuur

Een gebroken scheenbeen is een botbreuk in het onderbeen. Dat gebeurt niet zo snel, daar is meestal veel kracht voor nodig. Er is direct veel pijn en op het been staan lukt niet meer. Het herstel vraagt tijd en geduld.

Dit artikel bespreekt de verschillende oorzaken, kenmerken en behandelmogelijkheden van een gebroken scheenbeen.

Hoe ontstaat een gebroken scheenbeen?

Omdat het scheenbeen een erg sterk bot is, breekt die niet zomaar. Er is meestal veel kracht voor nodig. Een gebroken scheenbeen kan het gevolg zijn van een trauma zoals een verkeersongeval, valpartij, of een harde klap of trap direct tegen het scheenbeen. Vaak breekt tegelijk met het scheenbeen ook het kuitbeen. Dit heet dan een onderbeenbreuk of crurisfractuur.

In zeldzame gevallen is er bij een gebroken scheenbeen sprake van een pathologische fractuur. Door een onderliggende ziekte zoals botontkalking (osteoporose) of botkanker is het bot zo verzwakt dat het zelfs al bij een kleine slag of botsing breekt.

Kenmerken (symptomen) van een gebroken scheenbeen

Een gebroken scheenbeen gaat altijd gepaard met een plotselinge hevige pijn. Ook is het niet meer mogelijk om op het been te steunen. In veel gevallen staat het onderbeen scheef, vooral als ook het kuitbeen gebroken is. Bij een ‘open breuk’ steekt het gebroken botstuk door de huid naar buiten.

Als een gebroken botstuk tegen zenuwen aandrukt, dan kan dit leiden tot spierverlamming of een veranderd gevoel en tintelingen in het been en voet.

Hoe wordt een gebroken scheenbeen vastgesteld (gediagnosticeerd)?

Een gebroken scheenbeen is vaak al goed vast te stellen tijdens een vraaggesprek en lichamelijk onderzoek door de huisarts of fysiotherapeut. Als er gedacht wordt aan een botbreuk, zal er in het ziekenhuis een röntgenfoto gemaakt worden. Hierop is de breuk goed te zien. Na de röntgenfoto wordt er zo nodig nog een CT-scan en/of MRI-scan gemaakt. Deze geven meer duidelijkheid over mogelijke schade aan zenuwen, spieren of omliggend weefsel.

Behandeling van een gebroken scheenbeen

De behandeling van een gebroken scheenbeen hangt af van de ernst en de plaats van de breuk. Na de onderzoeken in het ziekenhuis bepaalt de arts of een operatie nodig is.

Tijdens de operatie zet de chirurg de botstukken weer op de juiste plaats. Daarna maakt de chirurg de botstukken met metalen platen en schroeven aan elkaar vast. Meestal kunnen deze platen en schroefjes voor altijd blijven zitten.

Als er geen operatie nodig is, zal de breuk zonodig eerst worden gezet en daarna behandeld met een spalk of gips. Meestal duurt de gipsperiode zes weken. In die tijd mag er niet of slechts gedeeltelijk op het been gesteund worden. Om de pijn en zwelling te verminderen, schrijft de arts vaak medicijnen voor.

Ongeveer zes weken na de operatie, of aansluitend op de gipsperiode, is het been weer belastbaar. Het is belangrijk om dit voorzichtig op te bouwen.Tijdens het herstel is het verstandig om de hulp van een fysiotherapeut in te schakelen. De behandeling is gericht op herstel van de normale beweeglijkheid en het sterker maken van het been. De fysiotherapeut gebruikt hieroor o.a. mobilisaties, oefentherapie, massage en medical taping.

Deel dit artikel:

Gerelateerde onderwerpen

Botbreuken

• Gebroken been
• Gebroken duim
• Gebroken elleboog
• Gebroken enkel
• Gebroken hand
• Gebroken heup
• Gebroken hielbeen
• Gebroken knieschijf
• Gebroken kuitbeen
• Gebroken middenvoetsbeentje
• Gebroken nek
• Gebroken neus
• Gebroken pols
• Gebroken rib
• Gebroken ruggenwervel
• Gebroken schouder
• Gebroken schouderblad
• Gebroken stuitje
• Gebroken teen
• Gebroken vinger

Bekijk hier alle onderwerpen.